Atak serca

Jest taka w cierpieniu granica cienka

Kiedy się walczy  i kiedy poddaje

Tylko oręż strachu  jest tak wielka

Gdy  tylko ból fizyczny zostaje

Gdy moje serce całe obolałe

Mozolnie rytmu pozbawione tłoczy

Dreszcz wstrząsa moim ciałem całym

Strach zagląda wtedy prosto w oczy

I wzywam Boga, Anioła i Ducha

Naprzeciw poddaniu i w walce pomocy

Bo przecież wierzę , że znowu wysłucha

I nie na darmo znów cierpię tej nocy

By moją morfiną w tej wierze

Były kolejne mijane minuty

Kiedy zwinięta w mym bólu leże

I kiedy odliczam czas mojej  pokuty