Dorosłe dzieci
Pamiętacie taką piosenkę dawnego zespołu „Turbo” :
„Nauczyli nas regułek i dat,
Nawbijali nam mądrości do łba,
Powtarzali, co nam wolno, co nie,
Przekonali, co jest dobre, co złe.
Nawbijali nam mądrości do łba,
Powtarzali, co nam wolno, co nie,
Przekonali, co jest dobre, co złe.
Odmierzyli jedną miarą nasz dzień,
Wyznaczyli czas na pracę i sen.
Nie zostało pominięte już nic,
Tylko jakoś wciąż nie wiemy jak żyć.
Wyznaczyli czas na pracę i sen.
Nie zostało pominięte już nic,
Tylko jakoś wciąż nie wiemy jak żyć.
Dorosłe dzieci mają żal,
Za kiepski przepis na ten świat.
Dorosłe dzieci mają żal,
Że ktoś im tyle z życia skradł.
Za kiepski przepis na ten świat.
Dorosłe dzieci mają żal,
Że ktoś im tyle z życia skradł.
Nauczyli nas, że przyjaźń to fałsz,
Okłamali, że na wszystko jest czas.
Powtarzali, że niw wierzyć to błąd,
Przekonali, że spokojny jest dom.
Okłamali, że na wszystko jest czas.
Powtarzali, że niw wierzyć to błąd,
Przekonali, że spokojny jest dom.
Odmierzyli każdy uśmiech i grosz.
Wyznaczyli niepozorny nasz los.
Nie zostało pominięte już nic,
Tylko jakoś wciąż nie wiemy jak żyć.
Wyznaczyli niepozorny nasz los.
Nie zostało pominięte już nic,
Tylko jakoś wciąż nie wiemy jak żyć.
Dorosłe dzieci mają żal,
Za kiepski przepis na ten świat.
Dorosłe dzieci mają żal,
Że ktoś im tyle z życia skradł.”
Za kiepski przepis na ten świat.
Dorosłe dzieci mają żal,
Że ktoś im tyle z życia skradł.”
Czy czasem nie czujemy się jak te dorosłe dzieci wciąż uczące się życia , popełniające błędy i chowające w sobie żal , że kiedyś nasi „ dorośli” gdzieś tam zawalili sprawę szpikując nasze umysły niepraktycznymi ideologiami. Mojej mamie przesadnie leżało na sercu by nauczyć mnie perfekcyjnej kaligrafii, do tego stopnia ,iż pozbawiając mnie radości z dzieciństwa zmuszała mnie do ślęczenia nad zeszytami i ćwiczenia perfekcyjnie równych okrągłych literek całymi godzinami. Owszem , potrafię pisać pięknie , wyraziście zachowując estetykę lecz w dorosłym życiu tak rzadko mam okazję napisać cokolwiek odręcznie. Albo przez całe życie, a zwłaszcza w okresie dzieciństwa, uczymy się pewnych zachowań. Utrwalają się one w formie schematów, które dochodzą do głosu w określonych podobnych sytuacjach. Wiąże się to z funkcjonowaniem naszej psychiki: równocześnie poznajesz i myślisz oraz przeżywasz i odczuwasz. A zatem z każdą naszą myślą i decyzją wiążą się określone emocje. A później widzisz , że zupełnie nie opłaca się w życiu być uczciwym człowiekiem bo cwaniacy , krętacze żyją znacznie na wyższym poziomie. Owszem możesz spróbować stać się im podobnym , nawet poradzisz sobie z wyrzutami sumienia ale tym zatrzymasz swój rozwój , wtedy zaczniesz się staczać. Pozostaje Ci wybór być czy mieć ale tego nikt nas nie nauczył , nas , dorosłe dzieci.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz