Pisane do ekranu
Ja proszę Pana nie muszę być piękna
Nie muszę się przecież Panu podobać
I proszę Pana będę mocno wdzięczna
Jeśli potrafi Pan swe zdanie dla siebie zachować
Bo ja proszę Pana gdy czuję się piękna
Potrafię miękkość swą odczuć całym ciałem
I wtedy kruchością twarzy zamkniętą
Pomiędzy rzęsami a spojrzeniem zuchwałym
I jeszcze dobra jestem proszę Pana
Nie w szachy czy może klocki te czy inne
Proszę mi wierzyć że moja dobroć innych skłania
W powroty własne niewinnie dziecinne
Tam gdzie zostaje ta rzeka , ten las
Wspomnienie zmywa się i zatraca
By potem odnaleźć swój jedyny czas
Pomiędzy zabawą , snem i pracą .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz