Smutno mi Boże

Smutno mi Boże po  każdym kogo żegnać  musiałam

Noszę w sobie tę pamięć jak nie raz  o kogoś się bałam

Mimo że piękne cmentarze roztaczają przede mną swój spokój

W ciszy swoim  wyrazie nie ukoją tych łez z moim oku

Przecież wiem o tym Boże, że każdego to kiedyś  czeka

Ale trudno zrozumieć, że już nie ma bliskiego człowieka

Zwłaszcza kiedy zbyt wcześnie, kiedy całkiem to jeszcze nie w porę

Jakbyś sprawdzać chciał nas i tę naszą przed śmiercią pokorę

Skosztowałam nie raz jak to łatwo i prosto jest odejść

Lecz wciąż to właśnie ja staję a nie nade mną stają nad grobem

Coraz puściej koło mnie i w telefonie więcej  nieczynnych  numerów

Za to więcej cmentarnych w moim życiu już teraz spacerów

Kiedyś przyjdzie mój czas, bo kiedyś wypełni się wszystko

To poczekam u drzwi byś się nie bał i aby być blisko

Aby podać Ci dłoń, pomóc przejść przez obszar  nieznany 

Bez lęku przez tę noc, w której będziesz spokojny, Kochany